اَطيعوا اللَّه و اطيعوا الرَّسولَ و اُولِى الْاَمرِ مِنْكُم
قرآن: سوره نساء آیه 59
از خدا و پيامبر و پيشوايانتان پيروى كنيد
امام حسن عسكرى عليه السلام در سپيده دم روز جمعه هشتم ربيع الاول سال 260 در سامرا به شهادت رسيدند و با درگذشت آن بزرگوار، دوران امامت حضرت مهدى عليه السلام آغاز شد. امام زمان عليه السلام در آغاز امامت خويش، همچون حضرت عيسى و حضرت يحيى و همانند حضرت جواد و امام هادى كودكى بيش نبودند. زيرا علم و حكمت و ديگر شايستگيهاى حجتهاى خدا اكتسابى نيست كه نيازمند گذشت سنّ و افزايش تجربه باشد. حضرت عيسى عليه السلام در آغوش مادر خويش – درحاليكه كودكى چند روزه بيش نبود – خطاب به علماى يهود فرمود: اِنّى عبد اللَّهِ اتانِى الْكِتاب و جعلَنى نَبِياً – قرآن: سوره مريم آیه 30
من بنده خدا هستم كه خداوند به من كتاب آسمانى عطا كرده و مرا پيامبر قرار داده است
پس از وفات امام عسكرى عليه السلام جعفر برادر آن حضرت – كه به جعفر كذّاب مشهور است، و داعيه دروغين امامت در سر داشت و ولادت امام مهدى عليه السلام را انكار می كرد – فرصت يافت تا با نماز بر جنازه برادر، خويش را جانشين آنحضرت معرفى كند. شيعيان و شاگردان خاص امام عسكرى عليه السلام كه عدم شايستگى و ناپاكى او را مى دانستند، شگفت زده جعفر را می نگريستند كه در پيشاپيش جمعيت ايستاده، تا بر بدن مطهر برادر نماز گزارد. ناگاه نوجوانى نورس به پيش آمده، با دست، عباى جعفر را گرفته فرمود
عمو جان عقب برو، زيرا من به نماز بر پدرم شايسته ترم، زيرا بر جنازه امام معصوم جز معصوم نبايد نماز بخواند
جعفر درحاليكه رنگش پريده بود، عقب رفت و امام مهدى عليه السلام بر جنازه پدر نماز خواند – کمال الدين صفحه 475 حدیث 25
بدينوسيله امامت او بر همگان آشكار شده، كذب شايعات و ادعاهاى جعفر آشكار شد
جعفر كه از اين اقدام خويش طرفى نبسته رسوا گشته بود، مراتب را به حاكم وقت اطلاع داد، تا مأمورين حكومتى فرا برسند، امام مهدى عليه السلام نماز را به پايان برده از آن محلّ عزيمت فرمود. ولى مأمورين دستگاه به اين ترتيب از فرزند امام عسكرى – آنكس كه ساليانى به دنبال او بوده قصد جانش را داشتند – خبر يافته، همه جا به جستجوى از او پرداختند. آن حضرت نيز به امر خداوند متعال جهت حفظ جان خويش، غيبت اختيار فرمود
آن بزرگوار، كه پايان بخش همه حجتهاى الهى (خاتم الاوصياء) است، همچون ديگر پيشوايان دين، از علم و قدرت الهى برخوردار بوده، داستانهاى فراوان از معجزات آنحضرت در كتب و به چشم مى خورد كه يكى ديگر از دلائل امامت ايشان است. {در كتاب اثبات الهداة (شيخ حرّ عاملى) جلد 7، باب 33، صد و هفتاد نمونه از معجزات آنحضرت نقل شده است. }
اين معجزات اكثراً در زمينه شفاى بيماران، دستگيرى نيازمندان، هدايت گمراهان، به راه رسانيدن گمگشتگان، اطلاع از حوادث آينده و … مى باشد. يعنى كه غيبت آنحضرت، مانع انجام اكثر تكاليف و وظايف الهى ايشان نبوده و نخواهد بود
خداوندا، در ايام غيبت و ظهور، و در دنيا و آخرت، ما را در صف پيروان آن امام بزرگوار قرار بده
—
به کانال صاحب الامر در تلگرام بپیوندید